Το μεγάφωνο Record έγινε σύμβολο μαζικής ραδιοφωνικής κάλυψης του νεαρού Σοβιετικού Κράτους. Χάρη σε αυτόν, η ημιγράμματη Ρωσία μπόρεσε σε σύντομο χρονικό διάστημα να φτάσει τα ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη όσον αφορά την κάλυψη του πληθυσμού με ραδιοφωνικές εκπομπές.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, η ραδιοφωνική μετάδοση άρχισε να αναπτύσσεται σε όλο τον κόσμο. Οι επιχειρηματίες συνειδητοποίησαν γρήγορα ότι μπορούσαν να βγάλουν καλά χρήματα πουλώντας ραδιόφωνα, και δεκάδες εργαστήρια κατασκευής άνοιξαν σε κάθε πόλη.
Για ένα σοσιαλιστικό κράτος, αυτή η προσέγγιση ήταν απαράδεκτη και ως εκ τούτου επέλεξαν τον φθηνότερο τρόπο: να αναπτύξουν εντατικά την ενσύρματη μετάδοση. Σε αυτή την περίπτωση, αρκεί ο ακροατής ραδιοφώνου να έχει ένα μεγάφωνο αντί για έναν ακριβό ραδιοφωνικό δέκτη. Αν και η παραγωγή των μεγαφώνων ξεκίνησε το 1925, οι όγκοι ήταν μικροί. Το σημείο καμπής ήταν το 1931, όταν η παραγωγή αυξήθηκε 5 φορές και έφτασε το 1,5 εκατομμύριο τεμάχια. Το μεγάφωνο κόστιζε 29 ρούβλια, που ήταν περίπου το ένα τρίτο του μισθού ενός τεχνίτη. Σύντομα η τιμή έπεσε περαιτέρω.
Με το ξέσπασμα του πολέμου κατασχέθηκαν ραδιοφωνικοί δέκτες από τον πληθυσμό για να εξουδετερωθεί η φασιστική προπαγάνδα. Χάρη στο ανεπτυγμένο ενσύρματο ραδιοφωνικό δίκτυο, η κάλυψη του πληθυσμού από ραδιοφωνικές εκπομπές πρακτικά δεν έχει μειωθεί.
Ακόμη και μετά τον πόλεμο, η παραγωγή του ηχείου Record συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50, αν και πολλά εργοστάσια ραδιοφώνου είχαν ήδη στραφεί στην παραγωγή πιο σύγχρονων μοντέλων συνδρομητικών ραδιοσημείων. Ο λόγος για τέτοια αγάπη για τον «Δίσκο» ήταν η ευκολία παραγωγής και το χαμηλό κόστος.
Και πάλι θυμήθηκαν το μεγάφωνο Record το 2011. Η επόμενη επέτειος της Νίκης επί της Ναζιστικής Γερμανίας πλησίαζε και οι αξιωματούχοι σκέφτηκαν ένα πρωτότυπο δώρο για τους βετεράνους. Με αίτημα να αξιολογήσουν τη δυνατότητα επανέναρξης της παραγωγής, στράφηκαν στο ραδιοφωνικό εργοστάσιο Murom.
Οι σχεδιαστές του εργοστασίου ραδιοφώνου άρχισαν με ενθουσιασμό και σύντομα μια δοκιμαστική παρτίδα μεγαφώνων ήταν έτοιμη.
Μην βρείτε λάθος με μικρές διαφορές από το πρωτότυπο - δομικά, αυτό είναι ακριβώς το ίδιο μεγάφωνο του 1935.
Εδώ ξεκίνησε η πραγματική «πλάκα». Χάρη στους υπαλλήλους μας, η ενσύρματη μετάδοση έχει αφαιρεθεί από τη λίστα των στρατηγικών συστημάτων προειδοποίησης. Σε πολλά σπίτια οι ραδιοφωνικοί σταθμοί σιωπούν εδώ και καιρό. Αποδεικνύεται ότι υπάρχει ένα μεγάφωνο, αλλά δεν υπάρχει πού να το συνδέσετε.
Το θέμα αποφασίστηκε στο πνεύμα των καιρών
Πρακτικά σύμβολο «νίκης» επί της δικής μας ραδιοφωνικής βιομηχανίας.
Για να μην μαζεύει σκόνη μάταια το μεγάφωνο, έκαναν μια επιλογή από δημοφιλή σοβιετικά τραγούδια των χρόνων του πολέμου σε μια μονάδα flash, αλλά και εδώ είναι μια ενέδρα: αποδεικνύεται ότι όλα αυτά τα τραγούδια έχουν ήδη ιδιωτικοποιηθεί, και επιπλέον, οι περισσότεροι από τους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων ζουν για στο εξωτερικο. Ακόμα και το «Αποχαιρετισμός του Σλάβου» του 1904 είναι αδύνατο να ακούσετε δωρεάν. Θεός φυλάξοι, ενεργοποιήστε τους βετεράνους Katyusha - θα εγγραφείτε αμέσως σε κακόβουλους πειρατές ήχου και θα επιβληθεί πρόστιμο
Λοιπόν, η πιο σημαντική μύγα σε αυτή την ιστορία: η τιμή πώλησης του άλλοτε φθηνότερου ηχείου ήταν 2.500 ρούβλια. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι το Murom Radio Plant τα παρήγαγε με ζημία για τον εαυτό του.
Το ίδιο το εργοστάσιο ραδιοφώνου δεν ασχολείται με λιανικές πωλήσεις, επομένως θα πρέπει να αγοράσετε από αντιπροσώπους και εκεί η τιμή είναι ήδη από 7-8 χιλιάδες... Ήταν. Για λόγους ενδιαφέροντος, έκανα μια αναζήτηση - αποδεικνύεται ότι είναι προς πώληση, μόνο η τιμή είναι ήδη... καλά, καταλαβαίνετε
Με μια τέτοια τιμολόγηση, οποιοδήποτε προϊόν θα είναι ασύμφορο. Αυτό που κατακτούσαν οι παππούδες μας στην εποχή των μπάστων, τώρα δεν μπορούμε να το κάνουμε.
Δείτε επίσης ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝτο κανάλι μου, υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα και χρήσιμα άρθρα.
#ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΕΙΔΗ#ΕΣΣΔ#ιστορία#Ενδιαφέροντα γεγονότα